وای خداااااااااااااااااااااااا
وای خداااااااااااااااااااااااا این مطلبو در حالی میذارم که واقعا از غذانخوردن شهراد کلافه شدم، اصلا دوست دارم بشینم زارزار گریه کنم، هر چی به فکرم میرسه واسش درست میکنم، اینقدر یک قاشق غذا رو تو دهنش نگه میداره، حتی آب دهنشو هم قورت نمیده! بعد از چند دقیقه همه رو میریزه بیرون... 
فقط خدا میدونه چه حالی بهم دست میده
از صبح تا شب ذهنم درگیره غذای شهراده، خب دلم واسش میسوزه، بچم سه ماهه وزن اضافه نکرده.
گوشم پر شده از حرفایی مثل بچه تنوع میخواد، باید حوصله داشت، اینو اینجوری بده و اونجوری نده و...
اما دوستای خوبم اگه کسی مشکل منو داشته و از یه راهی به نتیجه رسیده لطفا راهنماییم کنه.
اینم چند تا از عکسای پسر نازم واسه تجدید روحیه!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
